Forum Ruchu Ludzi Dobrej Woli

anial8

chciałam poruszyc temat, który dotyczy zwykle dziewcząt, choc zaznaczam, ze nie tylko... mówi sie , że ANA JEST TERAZ W MODZIE..Niestety największy problem z tą chorobą polega na tym, że chorzy sami nie widzą (nie chcą widzieć?) że są chorzy, odmawiając sobie jedzenia skazują się na powolną śmierć. Przyczyna?
1. Chłopakowi się nie podobam, bo on twierdzi, że jestem za gruba..
2. Te modelki (wieszaki) na pokazach tak ślicznie wyglądają!
3. Boże.. jak można tyle ważyc????!!!!
To kilka przykładów z tych, które sama słyszałam, jednak główną przyczyną jest brak akceptacji własnego wyglądu, brak poczucia własnej wartości. Ludzie, którzy sami siebie nie lubią są bardzo podatni na sugestie otoczenia, bliskich. Jak taka osoba usłyszy kilka razy, że jest za gruba w końcu w to uwierzy i przestanie jeść, bo przecież od jedzenia się tyje.Jeśli ktoś myśli, że jak powie komuś dla żartu: "wyglądasz jak szafa" albo coś w tym stylu .. to nic się nie stanie, jest w wielkim błędzie. Bardzo możliwe, że ta osoba zapamięta to i podejmie jakies działania..

To co oglądamy na co dzień w telewizji, na okładkach kolorowych pism, to wszystko sprawia, że osoba o niskiej samoocenie jeszcze bardziej pogrąży się w rozpaczy. Nie dotrze do niej, że te zdjęcia w gazetach są wyretuszowane... .
ale wiecej sie dowiecie w fachowej opini medycznej, która zamiesciłam niżej...

Przyczyny
Podłoża anoreksji poszukuje się w kontaktach chorego ze społeczeństwem, zazwyczaj winna jest chora relacja z rodzicem (zazwyczaj matką), kiepski kontakt z rówieśnikami, niska samoocena wywołana negatywnym stosunkiem środowiska do chorego. W anoreksję popada się stopniowo, powolny proces zwiększana się niechęci chorego do samego siebie nie rodzi się znienacka. Trudny kontakt z rówieśnikami, brak akceptacji, nieumiejętność radzenia sobie z problemami rodzi wrogość do samego siebie, która z czasem przeradza się w dążenie do ukarania siebie poprzez umęczenie ciała. Często anoreksja jest skutkiem potrzeby akceptacji – chory jest przekonany, że wygląd jego ciała wpływa negatywnie na sposób postrzegania go i kontakty z innymi. Chęć zmiany samego siebie jest tak potężna, że w pewnym momencie niemożliwe staje się zatrzymanie odchudzania. Gdy odchudzanie staje się esencją życia, gdy pacjent nie widzi stanu swojego ciała, tak, jak widzą je inni – potrzebna jest interwencja!

Zazwyczaj osoba chora może się poszczycić wieloma sukcesami na polu interpersonalnym i z zewnątrz wygląda na najzupełniej szczęśliwą. Jednak na ogół właśnie przesadny profesjonalizm, który z czasem zaczyna uwierać, jest najczęściej przyczyną popadania w dążenie do doskonałości. Brak akceptacji dla ciała powstaje jako objaw pewnych niepokojów trawiących chorego, chęci zamanifestowania światu, że życie, którym chory żyje nie odpowiada mu. Nie można powiedzieć, że każdy chory popada w anoreksję z tego samego powodu – przyczyn może być wiele, ale większość z nich zasadza się na problemach ducha.

Objawy
Chory zazwyczaj nagle wpada na pomysł odchudzania się, powoli popada w pewien obłęd na tym punkcie – nie pozwala komentować swojej wagi, tego co, jak i kiedy je, zaczyna ukrywać fakt niejedzenia. Obsesja potęguje się w miarę pogarszania się stanu chorego. Racje żywnościowe z czasem stają się minimalne, wystarczające na tyle, by można było żyć. Chory zaczyna unikać kontaktu z innymi ludźmi. Nie ma siły na codzienne czynności. Anoreksji często towarzyszy obsesyjne uprawianie sportów.

Anoreksja zaczyna się zupełnie niewinnie, a zadaniem ludzi bliskich choremu jest reakcja w odpowiednim momencie.

Przebieg i skutki
Anoreksja jest chorobą śmiertelną, jest to niepodważalny fakt, a ten, kto twierdzi inaczej jest zwyczajnie podejrzany. Anoreksja prowadzi do śmierci przez wycieńczenie. Pozbawienie organizmu budulca, siły do życia prowadzi początkowo do pojawienia się anemii, kolejno osłabione zostają poszczególne narządy wewnętrzne – serce, nerki, wątroba itd. Również na zewnątrz organizmu można zauważyć istotne zmiany. Ciało pozbawione witamin powoli niszczeje – paznokcie stają się bardziej łamliwe, włosy matowieją, zaczynają wypadać, pogarsza się wzrok, koncentracja, chory opada powoli z sił. W trakcie choroby pacjent staje się coraz bardziej powolny, pedantyczny w trakcie przygotowywania posiłków i ich spożywania. Pojawia sie również brak dbałości o strój, porządek otoczenia. Człowiek stopniowo zanika, ciało pozbawione mięśni powoli opada z sił i zanika w nim życie.

Leczenie
Dlaczego reakcja otoczenia jest tak ważna? Ponieważ chory nie zdaje sobie sprawy z tego, że jest chory, że jego działania wpływają negatywnie na jego ciało i życie. Kiedy spogląda do lustra nie widzi tego, co jego otoczenie, czyli wychudzonego ciała, wystających żeber, tylko grubasa, którym często nigdy nie był. Leczenie jest zazwyczaj długotrwałe, zdarza się, że i nieskuteczne. Bez przekonania chorego, że potrzebna jest pomoc, że coś jest nie w porządku, nikt nic nie zdziała.

Zazwyczaj stosuje się terapię psychologiczną, która ma za zadanie przede wszystkim zwrócenie choremu uwagi na jego problemy i nauczenie go radzenia sobie z nimi. Najtrudniejszym procesem w drodze do wyzdrowienia jest otworzenie się na pomoc, a ze strony terapeuty jest to dotarcie do świadomości chorego. W skrajnych przypadkach stosuje się przymusowe leczenie w postaci dokarmiania zastępczego (kroplówka) i dokarmiania na siłę, połączone z terapią psychologiczną. W Polsce w takich wypadkach, gdy chory nie zgadza się na leczenie, potrzebna jest zgoda sądu na interwencję i jednoczesne pozbawienie chorego prawa do samostanowienia o sobie.

Skutki uboczne leczenia
Leczenie anoreksji to zmuszanie chorego do jedzenia, a w przypadku tej choroby pojawienie się kontroli także w tej sferze życia dodatkowo frustruje i nic nie zmienia. Zazwyczaj na etapie, w którym rodzina jeszcze jest przekonana o sprawowaniu kontroli nad chorym pojawia się u chorego tymczasowa bulimia. Chory ukrywa jedzenie, a jeżeli jest zmuszony do jego spożycia – natychmiast usuwa je z organizmu poprzez wymioty i/lub środki przeczyszczające. Na pewnym etapie anoreksja i bulimia uzupełniają się, ta druga staje się alternatywnym sposobem „dbania” o siebie.
Leczenie

Zapobieganie
Największy wpływ na rozwój anoreksji ma psychika pacjenta, dlatego ważne jest utrzymywanie zdrowie psychicznego już od najmłodszych lat. Największy w tym udział mają rodzice, którzy nie tylko powinni reagować natychmiast po zauważeniu nieprawidłowości w zachowaniu syna bądź córki, ale przeciwdziałać poprzez wychowanie bez konfliktów, bez siłowego narzucania własnej woli i nadmiernego ingerowania w sprawy dziecka. Lata badań nad przyczynami anoreksji wykazują, że anorektyk jest synem, częściej córką, matki perfekcjonistki, wymagającej by wszystko było tak, jak należy, przedkładającej zdanie środowiska nad zdaniem i potrzebami dziecka. Chory często sam jest perfekcjonistą, który z jakiegoś powodu stracił uznanie grupy, albo stracił siły na utrzymanie swojej pozycji w środowisku.

żródło:http://www.anoreksja.eu/zapobieganie.php

WARTO ZAPOZNAC SIE Z PAMIĘTNIKIEM ANOREKTYCZKI ------> [link widoczny dla zalogowanych]

Rajewski

Anoreksja to okropna choroba.W sumie byłem swiadkiem popadania w nią i wychodzenia z niej-choc tak naprawdę nigdy chyba się z niej nie wychodzi.To był koszmar zupełny.Spotkało to moją najbliższą przyjaciółkę.Kiedy już ważyła poniżej 30 kg musiałem ją wydac na co jest chora- i to był koniec naszej przyjaźni.Do dziś czuję się jak zdrajca-ale z drugiej strony, pewnie nie było by dziś tej osoby na świecie.Więc wolę ja być nieszcześliwy.Anoreksja jest bardzo dziwną chorobą.To bardziej choroba psychiki niż ciała Sad